Giro d’Italia 2018
Twee weken Italië in mei, wie wordt daar nou niet vrolijk van. En ondanks dat we deze keer geen specifieke bierige evenementen hadden ingepland (spijt! lees verder!) is er altijd wel wat te beleven op biergebied in dit land. Daarom een kort rondje Italië, oftewel un breve giro d’Italia. Milaan Het bekendste bier uit Milaan is dat van Lambrate. Twee bars kent deze brouwerij uit de gelijknamige wijk: de originele op de Via Adelchi, en de nieuwere op de…
Oost west, thuis best
Verloochen nooit je afkomst. De mannen van de Oedipus brouwerij begrijpen dit en blijven contact houden met de vele, vele thuisbrouwers die Amsterdam rijk is. Ze zijn immers zelf ook ooit zo begonnen. Met een pannetje op moeders fornuis. Beetje roeren, beetje klooien, beetje proberen. De ene keer is het fantastisch en de andere keer zit er niets anders op dan de gootsteen. Mensen vragen mij wel eens of ik zelf ook brouw. Nee, is het antwoord. Ik heb het…
IPA Galore
IPA. Is dat niet vreselijk 2017? Zeker, maar er valt nog steeds een hoop te beleven aan de India Pale Ale. U kent het verhaal vast. Op de boot naar de Britse koloniën moest er uiteraard ook bier mee; ter plekke was het te warm om te kunnen brouwen. Naast porter, het bier van de gewone man, was er een extra gehopte pale ale voor de officieren. Deze ale ‘as prepared for India’ werd ook in het thuisland populair, maar…
Er is geen betere…
…dan die van West-Vletere! Vergeeft u mij de spelfout. Zo stond het nu eenmaal op het t-shirt. Bedoeld om uit te spreken met een vet Rotterdams accent, vandaar. Kon zo in de Gamma reclame. Goede wijn is nog geen bier, dat werk. Het was september 2003, en we stonden op het punt weer eens af te reizen naar de Sint-Sixtusabdij, stevig verankerd in de Westvlaamse klei. Navigatiesystemen bestonden alleen nog maar in James Bond films, en wie denkt dat Vlaanderen…
New England, Beer Heaven
“We’re so fortunate!” De barvrouw achter de bar bij Tree House kan haar geluk niet op. De dichtheid aan topbrouwerijen in New England (de zes staten in het uiterste noordoosten van de VS) is namelijk nogal groot. De mondiale bierrenaissance mag dan aan de westkust zijn begonnen, en staten als Californië en Oregon gelden weliswaar als het Amerikaanse craft beer walhalla: wat dichter bij huis en op behapbare onderlinge afstanden is een fantastische biervakantie te houden. Zeker als je dat doet…
Pilsie?
Dat pils slechts een van de tientallen bierstijlen is, weet u onderhand wel. Dat het de meest gedronken bierstijl is ook, denk ik. Toch hebben we het er hier niet vaak over. Slechts weinig nieuwe brouwers wagen zich eraan. Dat heeft te maken met voorkeur, het productieproces én de hogere prijs die zo’n niet grootschalig gebrouwen fles of blikje moet kosten vergeleken met een voordeelkrat in de super. Aan pils hangt nu eenmaal het etiket ‘goedkoop’. Wie zich wil wagen…
Alles van waarde is weerloos
Leuk hoor, al die toegenomen biervariatie in de supermarkt. Van Amerikaanse IPA’s tot Italiaanse kunststukjes, van degelijke Duitsers tot bourgondische Belgen, en van Zeeland tot Groningen: heel de bierwereld ligt aan uw voeten bij de plaatselijke kruidenier. Heel die wereld? Nee, een kleine trappistenabdij bleef moedig weerstand bieden en maakte het leven van de bierhandelaren bepaald niet gemakkelijk… We hebben het natuurlijk over de abdij St. Sixtus te Westvleteren, gelegen in de Vlaamse Westhoek. Dit is de plek waar het…
Hollandse rijping
Hertog Jan vatgerijpt, u heeft er vast wel eens van gehoord. De “craft brouwer van AB Inbev”, zoals ik iemand hoorde zeggen, is vorig jaar het pad van de vatrijping ingeslagen en daar is men voorlopig nog lang niet op uitgekeken. En dat is wel te begrijpen. Want met de Grand Prestige heeft Hertog Jan een sterke troef in handen. Het bier is stevig genoeg om een verblijf in een donker en eenzaam vat te weerstaan, maar ook weer niet…
Paradiso in de Gloria
Ah, Paradiso. Hoeveel voetstappen heb ik daar niet liggen. Ik zag er helden als Hootie & the Blowfish die er een Americana-hoogmis hielden, Snow Patrol dat diverse vormen van pathos bleek te beheersen, Luka Bloom die slechts een akoestische gitaar nodig had om de zaal plat te krijgen, Echo & the Bunnymen die met een teletijdmachine uit de eighties waren gebeamed, en diverse edities van London Calling waar de energie met emmers tegelijk van de podia afspatte. Poptempel? Popkathedraal! Maar in…