Zo kom je jaren niet in Californië, zo kom je er twee keer binnen twee maanden. Zelfde recept als de vorige keer: op bezoek bij het hoofdkantoor van mijn werkgever, en dat betekent vliegen naar Los Angeles en dan de Interstate 5 afzakken naar Carlsbad, dat boven San Diego ligt. En omdat er na de vorige reis nog genoeg bierigs te ontdekken viel, heb ik ook van deze trip een berichtje gemaakt. Je weet nooit wanneer het van pas komt.
Ebullition, Carlsbad
Bressi Ranch is een gebied in Carlsbad dat een jaar of twintig geleden is ontwikkeld. Appartementen (met in Amerika zelden geziene rijtjeshuizen), winkels en restaurants. Waaronder Ebullition ‘Brew Works and Gastronomy’, dat naast het eigen bier ook dat van veel lokale brouwerijen tapt. Ligt vlak bij het Holiday Inn hotel aan de Palomar Airport road waar ik verbleef.
Karl Strauss, Carlsbad
Geen familie van de spijkerbroekenfabrikant voor zover ik heb kunnen achterhalen. De firma Karl Strauss – vernoemd naar de brouwmeester die zijn neef hielp bij het opzetten van de brouwerij, zo is te lezen op ‘our story’ – is al sinds 1989 aan het brouwen. Het is een grote keten – ik tel acht filialen van Karl Strauss, verspreid in het gebied Los Angeles/San Diego. Binnen vind je wat je mag verwachten: bier, sport-tv’s, een typische Amerikaanse brewpub-menukaart en het nodige aanbod aan merchandise met uitzicht op de brouwketels. Prima bier en prima service. De locatie van deze Karl is een tikkie upscale.
Pure Project, Carlsbad en San Diego
Twee locaties in de categorie ‘klein maar fijn’ (er zijn vijf Pure Project taprooms te vinden in en rond San Diego). België is een grote inspiratiebron voor deze brouwerij, en dat uit zich in bieren als Emmeline saison, Roes Red Vlaams rood en Lief in de lambiekstijl. Het blijkt ook uit de voorliefde van de kundige en enthousiaste bardame; een bezoek aan Rodenbach en Cantillon is voor haar een ultieme wens. Maar ik kom er ook ‘unfiltered pils’, ‘murky IPA’ en ‘frühlingsfest’ tegen (inclusief Pure Project steins). Eenkennig is Pure Project dus zeker niet.
Alesmith, San Diego
Op een half uurtje zuidwaarts van Carlsbad vinden we Alesmith, in de outskirts van San Diego. Dit moet de enige brouwerij ter wereld zijn met een inpandig honkbalmuseum. Beter gezegd: een museum gewijd aan de honkballer Tony Gwynn. Met een Czech Yo’ Self amber lager in de hand wandel ik langs vitrines met een gouden handschoen, glazen honkbal en zilveren knuppel. De .394 Pale Ale van Alesmith is vernoemd naar deze Hall of Fame speler’s record batting average van .394. Ja, dat is heel hoog. Mee in de tas gaan twee uitvoeringen van de beroemde Speedway Stout: een met Vietnamese koffie editie 2022 en een barrel aged coconut vanilla editie 2023.
Foodtruck van dienst: Zoe’s Place, die mij van een shrimp burrito voorziet.
Belching Beaver, Oceanside
Hoe grappig is het als de cursusleider bij een koffiepot-praatje in de ochtend enthousiast reageert dat ze ook wel eens bij Belching Beaver is geweest, als ik vertel wat ik gisteravond heb gedaan. Totaal geen beer nerd, maar een bezoek aan deze brouwerij waarvan ik de naam toch met enige reserve uitsprak, is voor haar volkomen normaal. Ook weer een brouwerij die is weggestopt op een nietszeggend industrieterrein, maar binnen is er volop bierpret. Ik kocht er een Deftones Phantom Bride en een Branded & Barreled Banana Pancakes voor mee naar huis. (Na een tijdje wordt dat zo’n beetje de eerste vraag als je bij een brouwerij naar binnen loopt: do you sell singles?)
Uw foodtruck vandaag: Berta’s N Odina’s, voor een fijne Nicaraguan ceviche.
Carlsbad Brewing, Carlsbad
Het is even doorstiefelen tussen grijze vierkante loodsen over al even grijs asfalt. Maar ga aan het einde van de corridor links en Carlsbad Brewing wacht op je met een geweldige bierlijst (o.a. ruime keuze in Russian River bieren) en een prima menukaart. De vierkante hal heeft men geprobeerd om gezellig te maken met kratten Westvleteren en bierborden van uiteenlopende aard (Dreher, Orval), en dat is gezien de drukte binnenin aardig gelukt. Het is toch altijd weer een verbazingwekkend verschijnsel in de VS, dat je in zo’n nietszeggende grijze doos op een ogenschijnlijk verlaten terrein toch zo veel mensen aantreft.
Carlsbad Brewing heeft uitzicht op de kantoorgebouwen van m’n werkgever…
Pizza Port, Carlsbad
De vorige keer bezocht ik de locatie Bressi Ranch, nu ga ik langs bij Pizza Port in Carlsbad village. Ik ontmoet er Michel Ordeman en Lydian Zoetman, van Jopen uit Haarlem natuurlijk, die de oversteek naar de VS hebben gemaakt om de jaarlijkse Craft Brewers Conference in Nashville te bezoeken. Ze zijn al vaker in Carlsbad geweest, vinden het er leuk, en hebben een bezoek aan de plaats ingepast in het reisschema. Wat u zegt, business and pleasure.
Burgeon, Carlsbad
Op het bord ontwaar ik een imperial stout met de intrigerende naam Dutchman’s Pipe. Het personeel achter de bar kon me echter geen verklaring geven waarom het bier zo heet, en volgens geraadpleegde medewerker nummer drie was die er ook niet. Met een collega hou ik er een mini-vrijmibo en we praten over werk, gezin en… bier. Hij aan de stout en ik aan de Clever Kiwi Nelson pilsner en Dream State hazy IPA.
Culver, Carlsbad
De uitstraling van een buurthuis. Retro-flipperkasten (‘sign up for the pinball club!’), een exquise selectie tosti’s voor de lekkere snack-trek, een Budweiser-taphandle die de waterkraan bedient, ok-ish eigen bieren in een beperkt assortiment en natuurlijk blèrende sportschermen. Daarop de San Diego Padres, die in een Doe Maar-achtige neonpaars-en-groene outfit hun nakende overwinning op de Los Angeles Dodgers uitbundig vieren met Mexicaanse hoeden en wat al niet. Cinco de mayo – ik was er op 5 mei – zal er ook mee te maken hebben gehad.
Brouwerij West, San Pedro
Op weg naar het vliegveld maak ik een stop in San Pedro, aan de zuidkant van Los Angeles. Het is een immens havengebied; het doet me aan Rotterdam denken.
Brouwerij West heet inderdaad, ehm, ‘brouwerij’ omdat de (Amerikaanse) brouwer in België in de ban van het bier raakte. Als eerbetoon gebruikt hij dit Vlaamse woord voor zijn brouwerij. Aan het barpersoneel heb ik dan maar even uitgelegd dat dat Nederlands is, de taal die in zowel The Netherlands als Flemish Belgium wordt gesproken. En zo leren we allemaal wat vandaag. Met drie blikken (Dig my earth, Dog ate my homework en Popfuji) kan ik precies de nog aanwezige ruimte in de koffer opvullen, en zo komt er een einde aan deze trip.