In de fles verbonden

Wat te drinken: bier of wijn? Waarom dubben als we ze allebei tegelijk kunnen schenken. Meer en meer gesignaleerd: de ‘grape ale’. Letterlijk: druivenbier. Een alcoholische drank waarvan de vergistbare suikers deels uit druiven en deels uit graan komen. Een hybride dus, met kenmerken van zowel bier als wijn.

Een grape ale is op de eerste plaats bier. Gemout graan vormt nog steeds de hoofdmoot van de ingrediënten. Maar de druiven spelen niet slechts een bijrol. Je kijkt, je ruikt, je proeft en denkt: waar houdt het bier op en begint de wijn? Andersom kan ook. De grens is op z’n best diffuus, maar vaak niet eens waarneembaar. In een goede grape ale is de symbiose totaal.

Er kunnen hele druiven worden gebruikt, de al dan niet gekookte most (het voorstadium van wijn) of de pulp (wat er na het persen van de druiven achterblijft) – een gelukkig smaakhuwelijk kan op diverse manieren tot stand komen. Druiven brengen suikers, kleur, soms zelfs gist en tannine, en altijd aroma’s en smaak mee als bruidsschat. Bier en wijn mengen wordt ook gedaan, maar er moet dan wel wat extra’s gebeuren om het niet bij een verstandshuwelijk te laten. Bijvoorbeeld hergisting op fles, of een maandenlang verblijf in een houten wijnvat.

Grape ale als specifieke bierstijl kennen we uit Italië. Er wordt sinds het begin van de bierrenaissance door de brouwerijen daar volop geëxperimenteerd met nieuwe smaken en de toepassing van lokale ingrediënten in de bierbereiding. Het was een kwestie van tijd voordat er bier met wijndruiven zou worden gemaakt. De Italian Grape Ale is door een Amerikaanse certificeringsorganisatie opgenomen in de lijst met erkende bierstijlen die wordt gebruikt bij bierkeuringen. Grape ales vind je inmiddels over de hele wereld, van de VS tot aan Australië.

Ook in Nederland wordt dit intrigerende bier gemaakt. Maak kennis met een aantal grape ales van (grotendeels) vaderlandse bodem.

Meer in de Volkskrant van 14 december 2021.

Reacties zijn gesloten.