Als een stel blije asteroïden zweefden we het afgelopen weekend over het transgalactische festival Planet Oedipus. Op een tegen de Amsterdamse ringweg aanschurkend voormalig sportterrein troffen we bier, muziek, eten, oude vrienden, nieuwe vrienden en wespen. Geen paniek echter. Die wespen waren grotendeels ongevaarlijk en gingen vanzelf weg. De vrienden niet, de muziek ook niet, en bier was er genoeg. Space mee met deze korte kosmische impressie.
Hoe vaak kom je bier tegen waar dille en augurk in zit? Niet zo vaak. Het is mij één keer overkomen, in een winkel in Chicago. En twee jaar later staan de bedenkers van dat fraais zomaar op een dor grasveld in Noord. Marz is de naam, how do you do. Van Ed Marzsewski, kortweg Edmar. Creatieve duizendpoot – o.a. ook in het maken van radio en een gratis bierblad (Mash Tun) kan hij zijn ei kwijt. Zo denken wij nog graag terug aan zijn Bubbly Kriek. Tof spul, prettig gestoord spul.
Nog een brouwerij die Planet Oedipus tot een bijzonder aantrekkelijk festival maakt: Blaugies. Een klein maar fijn familiebrouwerijtje in het diepe zuiden van België, tegen de Franse grens aan, waar pater familias Pierre-Alex de scepter zwaait. Blaugies doet aan saisons, en doet dat goed. Saison d’Epeautre, jongens en meisjes, zo dient saison te smaken. Onverbiddelijk. Dat deze brouwerij met Hill Farmstead een collab heeft gedaan (‘La Vermontoise’, te vinden in het standaard assortiment) zegt ook al wat. Tof dat de Oedipus astronauten deze ster aan het firmament ook naar de aarde heeft weten te halen.
Echte science fiction kwam dit weekend van Rick Kempen met zijn bijzondere workshop ‘Taste with all your senses’. Neerlands meest aanwezige uitdrager van het blije bierwoord beproefde onze zintuigen op een originele en vermakelijke manier. Met blinddoeken, neusklemmen en ander licht martelwerktuig werden we voor even afgesloten van de buitenwereld, en van bier in het bijzonder. Eén voor één werden die zintuigen weer geactiveerd en zo leerden hoe we eigenlijk bier waarnemen.
Verder ging het, van Liquid Sex Robot tot Gulzig, via Lobotomy 2018 Frontal naar Swing Lolita Swing en langs Prenzlauer Berg bij de Pianos Filled With Flames. Gaat dit over bier? Ja, dit gaat over bier. Zo zie je maar weer, leer de bierstijlen kennen (die er godzijdank ook bij vermeld staan), anders weet je echt niet welke magische sterrendrank je nu weer aan de lippen zet.
De restaurants aan het einde van dit universum kwamen me wat vermoeid over. Vlees van beesten waarop we ons idee van blijheid op hebben kunnen projecteren, vega-burgers (kan Deep Thought zich eens buigen over de noodzaak van het gebruik van vleesnamen in plantaardig voedsel?) en andere liflafjes als pannenkoeken en ijs. Lichtpuntje: de Japanse hartige, gevulde poffers genaamd takoyaki. Al is ook dat snackvoer: een echt vullende, bodem leggende maaltijd voor een schappelijke prijs is er niet te vinden.
Enfin. Het weer werkte mee, het publiek – van alle leeftijden en gezindten – was goedgemutst en de muziek was ook nog te pruimen. We liepen met een warm en fijn gevoel naar de uitgang, terugkijkend op een wel bestede middag. Op de fiets naar huis, dat is ook wel eens prettig. Tot ziens, en dank voor alle gezelligheid.