Gerijpte Prestige

Het wachten is beloond. Nadat enkele maanden geleden de flessen met vatgerijpte Hertog Jan Grand Prestige waren besteld, was het bericht gekomen dat ze gereed waren om verstuurd te worden. Beter nog, je kon ze ook persoonlijk komen ophalen uit Arcen. Dat is nog sneller natuurlijk. En wie de moeite nam om die reis te maken, werd warm welkom geheten door het team van Hertog Jan. Ondanks het bijna guur te noemen weer op deze 2e paasdag.

Gewapend met een keurig mapje met smaakwielen (een diagram om dat wat je proeft mee te noteren), pen, consumptiemunten en een vooralsnog blanco certificaat (wat nog belangrijk bleek te worden) dalen we af in de catacomben van de brouwerij. Hier ligt een aanzienlijk aantal flessen Grand Prestige aan hun persoonlijke ontwikkeling te werken. En dat doen ze helemaal uit zichzelf. Tijd en rust is het enige dat ze nodig hebben.

Via een enthousiast verhaal over hoe de samenwerking tussen Goose Island en Hertog Jan tot stand is gekomen (zie ook de Chicago trip en het Bolenius diner) en het aanschouwen van de unieke vatvuller (is de associatie met een altaar heel ver gezocht?) komen we uit in de barrel room waar sommelier en kok Arvid Bergström behulpzaam is met het ervaren van de port-gerijpte Grand Prestige. Kijken, ruiken en proeven. En nog eens proeven. En dan proberen op het smaakwiel aan te geven hoeveel gedroogd fruit, karamel of vanille je proeft. Valt nog niet mee. Maar als dat dan gelukt is, kunnen we een sticker plakken op het certificaat ten teken dat de finale van het smaakavontuur, zoals meesterbrouwer Gerard van den Broek het noemt, is afgetrapt.

  

In de grote tent op het parkeerterrein wachten de andere vatgerijpte bieren. Een lege plek op het certificaat geeft recht op een glaasje, en een sticker om die lege plek mee op te vullen. Cognac, bourbon en als klapstuk de Goose Island variant. Appelstroop, laurier, druiven, vanille, karamel – er komt een kermis aan smaken voorbij. Maar de Goose Island versie is en blijft de persoonlijke favoriet. Het typische bourbonsmaakje plus de extra kick van de dot Bourbon County stout tilt de ‘imperal brown ale’ zoals de Grand Prestige in Amerika wordt genoemd op tot het juiste intensiteitsniveau. Niet te overheersend, maar ook niet te zuinig, op een gebalanceerde manier een extra dimensie toevoegend. Zo hoort barrel aging (vatrijping) te werk te gaan. Toevoegen, harmoniëren, aanvullen.

We gaan door met vatrijping

Alle vier de varianten zijn goed gelukt. En dat is niet zo vanzelfsprekend als je misschien denkt. Er kan veel fout gaan in het proces van vatrijping. Zuurstof, bacteriën, onbalans in smaken: de gevaren zijn divers. Daarom is het mooi dat Hertog Jan, waar de wil en de mogelijkheden voor dergelijke avonturen bestaan, kan bogen op de ervaring die bij Goose Island aanwezig is. En het beste nieuws van de dag kwam wat mij betreft van Paul Rijks, brand manager Hertog Jan bij AB InBev, die bevestigde dat men doorgaat met vatrijping bij Hertog Jan. Wat precies, daar zijn ze nog niet over uit, maar ik heb al diverse ideetjes opgevangen. Paul is zelf erg gecharmeerd van de proprietor’s edities van de Goose Island Bourbon County stout. In Chicago konden we de 2016 editie proeven met peper, cacao en maple syrup. Eerdere edities bevatten bijvoorbeeld vanille. Het zou zomaar kunnen dat er iets in deze trant gaat gebeuren. Hoe dan ook, Goose Island zal betrokken blijven met hun expertise.

  

Hertog Jan is een geschikte plek voor het starten van dergelijke smaakavonturen. Als kleine brouwerij binnen het grote AB InBev concern kan men in de Limburgse velden relatief ongestoord zijn gang gaan, terwijl ze daarbij wel de mogelijkheden van dat grote concern kunnen benutten. Voeg daarbij de ambitie van Gerard en zijn team, die met dit avontuur de smaak te pakken hebben gekregen, en alle ingrediënten voor een volgende episode zijn aanwezig. Dit Grand Prestige smaakavontuur mag dan ten einde zijn gekomen; ik heb het idee dat er voor Hertog Jan juist een nieuw fase aanbreekt.

    

En dat certificaat? Voorzien van stickers en een handtekening van Gerard himself mag dit document dienen als proeve van bekwaamheid in het genieten van vatgerijpte Grand Prestige. Is dat een prestatie dan? Nou nee, niet echt. Je veterdiploma halen kost meer moeite. Maar je was er bij. Jij als bierliefhebber bent degene voor wie de brouwers van Hertog Jan, alle brouwers ter wereld, elke dag alles uit de kast halen om hun mooiste bier te maken. En als jij de moeite neemt om dat mooie bier dezelfde aandacht te geven als waarmee het is gemaakt, in het verre Limburg of thuis op de bank, dan blijft dat mooie bier ook gemaakt worden.

Reacties zijn gesloten.