Vijf Bier – De Dochter van de Korenaar

ijf bier! De Volkskrant is gestopt met de vaste bierrubriek in het magazine, maar ik blijf de vijf-bieren-rond-een-thema stukjes gewoon schrijven. Dan zet ik ze wel op m’n blog. Die delicate schrijversvingertjes moeten in beweging blijven, nietwaar. Van stilstand verkroepoekt de boel maar. Daarom: Ober! Vijf bier!

In deze rubriek geef ik graag zo breed mogelijk invulling aan het gekozen thema. Van instapmodel tot zwartebandbier, van lokaal tot exotisch, van budgetvriendelijk tot brouwsels die het afsluiten van een tweede hypotheek vereisen. Vandaag stap ik daar eens vanaf en kies voor vijf bieren van een en dezelfde brouwerij. En wel die van De Dochter van de Korenaar uit Baarle-Hertog.

Hoe zat het ook alweer? Volgens Wikipedia is Baarle-Hertog een exclave van België: het bij de provincie Antwerpen behorende grondgebied is geheel omsloten door Nederland. Daarbinnen zijn opmerkelijk genoeg weer Nederlandse stukjes grond te vinden die dus weer onderdeel zijn van het Nederlandse Baarle-Nassau. Hoe het ook zij: Ronald Mengerink – van Groninger komaf – wilde met zijn bedrijf graag als Belgische brouwerij bekend staan en is samen met zijn vrouw Monique de Baat sinds 2007 eigenaar van een brouwerij in dit bijzondere dorp.

DvdK’s bieren kenmerken zich wat mij betreft door authenticiteit. Het uitgangspunt is altijd het bier. Toevoegingen worden niet gedaan uit gekkigheid, balorigheid of ‘we zien wel’, maar weloverwogen en met een bedoeling. En dat merk je in de bieren. Pure, echte smaken. Toegankelijk en met diepgang tegelijk. Het bier van DvdK levert op meerdere niveaus.

DvdK is naar mijn mening nog een beetje te weinig zichtbaar. De brouwerij heeft alles in zich om een speerpunt van het moderne bier te worden. Heel veel brouwerijen zijn immers kopieën van andere brouwerijen; er is maar een klein aantal dat in staat is om wat toe te voegen aan het bierlandschap. DvdK hoort daar volgens mij zeker bij.

Geniet van vijf topbieren.

La Différence (blond, 8%)

Over de ontstaansgeschiedenis van dit bier schreef ik al in mijn boek Opwaaiend Schuim (vanaf blz. 55). En nu heb ik hem weer in handen, inmiddels op de aangegeven houdbaarheidsdatum van juni 2020 aangeland. Wat ik toen schreef: De eerste indruk is granig, daarna komt het potige moutbittertje, en dan de invloed van de vatrijping die het bier heeft ondergaan. Het is bier dat pas na een paar slokken zijn smaak prijsgeeft, en dat houdt het interessant. Nu is het vatrijping-element veel sterker geworden en is er een stevig zuurtje bijgekomen in dit nog altijd levendige bier, wat het allemaal nog spannender maakt. Laten we hopen op meer batches.

L’ensemble di Montalcino (barley wine, 13%)

Wijn is rood en komt uit Italië. Deze wijsheid indachtig maakt de rijping op vaten uit het Toscaanse Montalcino een logische keuze. Het grensvlak van wijn en bier is een bijzonder interessante, en Ronald zoekt die graag op. Het beste van België en Italië komt samen in deze barley wine op Brunello vaten. Niet meer praten, alleen proeven. Godendrank.

 

 

 

Pain Perdu (broodbier, 6%)

Bier van onverkocht brood is geen onbekende in de brouwerijwereld. Of het verschijnsel een blijvertje is of slechts een kortdurende gimmick weet ik niet, maar DvdK draagt ook zijn steentje bij. Aan deze Pain Perdu wordt ook nog honing toegevoegd, maar verwacht geen zoete suikerbol: het wordt namelijk helemaal vergist. Wat overblijft is niet meer dan een hint van honing in dit verder heerlijk wegdrinkende blonde bier.

 

 

Revanche (IPA, 7%)

Wie hier wraak neemt op wie is niet duidelijk, maar het western-achtige sfeertje op het etiket maakt wel duidelijk dat er onvermijdelijk op los geknald zal worden. Waarvan akte: de driedubbele dryhopping (het toevoegen van hop tijdens de lagering, voor extra sterke hopsensaties) doet zijn werk meer dan voortreffelijk in dit stuivende bier. Not for the faint of heart, maar bovenal extreem aromatisch.

 

 

Noblesse VSOP (pale ale, 5,5%)

Belgische jenever? Ja, dat bestaat kennelijk ook. Dit bier is een gouwe ouwe uit het repertoire: de Noblesse Very Special Old Pale wordt al een aantal jaartjes gemaakt. De rijping op Filliers jenevervaten, Belgische dus, geeft dit bier een ongekende zachtheid zonder het soepele, hoppige, fris-en-fruitige karakter van het basisbier te verloochenen. Topper.

 

Reacties zijn gesloten.