An Englishman in the polder

Het is eigenlijk wel een eer. Zoveel landen met een eigen bierreisgids zijn er nou ook weer niet. En dus mogen we ons gelukkig prijzen dat Tim Skelton, in zijn noeste werk terzijde gestaan door zijn vrouw Amanda, voor alle bierliefhebbers ter wereld zijn Beer In The Netherlands maakt. De tweede editie alweer, want de eerste versie uit 2013 was nodig aan een update toe.

Tim en Amanda zijn Nederlanders van Britse komaf. Ze hebben geleerd van snert, boerenkool en haring te houden. Nouja, misschien is ‘gedogen’ een beter woord. Want erg enthousiast over ons “unexciting” eten wordt er niet geschreven, en dat betekent wat als een geboren Brit dat zegt. De inhoud van de raampjes van de automatiek, in Nederland toch algemeen beschouwd als een staaltje gastronomische innovatie om trots op te zijn, wordt met typisch Britse ironie weggezet: “We urge you to leave these to the experts: drunks, students, drunk students and those who have lost all sense of taste and smell following an unfortunate injury.”

Het toont het bijzondere karakter van dit boek. Want het is een echt klassieke reisgids met alle ingrediënten die je daarbij verwacht, geschreven door iemand die hier niet geboren is en dus met de ogen van een buitenstaander naar ons land kijkt. In korte hoofdstukjes komen onderwerpen voorbij als: hoe reis ik er naar toe, hoe werkt het OV, wat is de geschiedenis van het land, en is er eigenlijk wel stromend water?

De hoofdmoten van het boek zijn er twee: een opsomming van brouwerijen, gevolgd door een opsomming van café’s, taprooms en winkels. Die brouwerijen (met een selectie aan bieren en een rating!) zijn netjes gesplitst in warme brouwers en huurbouwers, ingeleid met een helder verhaal over deze voor sommigen gevoelige, Nederland-bierland typerende materie. Nuttig voor een buitenstaander, maar ook zeker voor de vaderlandse bierliefhebber. Het h-woord wil nogal eens als een stuk rood vlees in de sociale media-arena worden geworpen, maar na het lezen van de verklaring op pagina 132 wordt eens te meer duidelijk dat de daarop volgende commotie eigenlijk niet nodig is. Het boek sluit af met een lijst van andere bronnen van informatie (zoals boeken en websites) en een lijst van bierfestivals.

Het is een uitzonderlijk goed doortimmerd en indrukwekkend werk, deze vrucht van een zorgvuldige en ongetwijfeld zeer arbeidsintensieve inventarisatie van de bierige plekken in Nederland. De kleine foutjes die me zo opvielen (de gezusters De Heij van Gebrouwen door Vrouwen worden ‘friends’ genoemd – nouja, het een sluit het ander niet uit natuurlijk; de ‘ca’ in horeca staat voor ‘café’, niet ‘catering’; de uitsmijter op pagina 26 is niet bepaald een typische uitvoering) worden door de vingers gezien.

Beer In The Netherlands 2 (Engelstalig) is een rijke informatiebron voor iedereen die wil weten waar er in Nederland iets te beleven valt op biergebied. Niet alleen voor de (bier)toerist, maar ook voor de locals: de aanschaf is voor iedere bierliefhebber zonder meer de moeite waard. Want hoeveel je ook denkt te weten van dat Hollandse biergebied, je gaat geheid nieuwe plekken ontdekken met behulp van dit boek. (Behalve in Flevoland. Ik had altijd al een vermoeden dat het er qua bier wat schraal was, maar deze provincie heeft aan een halve pagina genoeg. Wat errug!)

Foto: Facebook pagina van De Bierbrigadier

Reacties zijn gesloten.