Vijf Bier – New Kids on the Block

ijf bier! De Volkskrant is gestopt met de vaste bierrubriek in het magazine, maar ik blijf de vijf-bieren-rond-een-thema stukjes gewoon schrijven. Dan zet ik ze wel op m’n blog. Die delicate schrijversvingertjes moeten in beweging blijven, nietwaar. Van stilstand verkroepoekt de boel maar. Daarom: Ober! Vijf bier!

Wie dacht dat er zo zoetjesaan wel eens een einde komt aan al die nieuwe bieren waar we de laatste jaren mee kennis maakten: think again. Nog altijd worden er in het grote bierenbos nieuwe soorten herontdekt, en zelfs uitgevonden. Of het nu op basis van een eeuwenlange traditie is of de vrucht van een ongeremde brouwersfantasie: er wachten telkens weer nieuwe namen en nieuwe smaken om ontdekt te worden.

Dit verschijnsel kent volgens mij twee verklaringen. De eerste is dat we bier vooral voor onze lol drinken. En dus proberen brouwerijen die lol te maximaliseren door iets te maken dat er nog niet is. Dat is ook goed voor de verkoop natuurlijk: van een brouwerij die de 600e IPA maakt kijkt niemand meer op. Maar soms speelt er ook nog iets anders mee. Want hoewel het ‘maar’ bier is, is er onder de oppervlakte vaak iets terug te vinden van een eigen cultuur, van een geschiedenis, van het land waarop geleefd wordt. Geen bier dat louter voor de fun wordt gemaakt, maar een uiting van een identiteit. Bier met een zekere vorm van kennelijke noodzakelijkheid.

Vijf new kids on the block. Eendagsvliegen of blijvertjes op ons vaste biermenu, de tijd zal het leren. Maar maak onbeschroomd kennis met ze, probeer een flesje of blikje van de hier gepresenteerde uitvoeringen of een andere, en sta zo niet met de mond vol tanden wanneer bij de koffieautomaat of tijdens de lunch de allernieuwste biertrends worden besproken.

IGA – Ca’ del Brado Baccabianca

Italianen zijn kunstenaars, zeker als het om eten en drinken gaat. En dus zijn ze op zoek naar de smaken die het in Italië nog maar relatief kort ontdekte bier ons kan brengen. Dat doen ze bij voorkeur met lokale ingrediënten: alles wat groeit en bloeit verdwijnt in de ketels, met als doel het vinden van nieuwe smaken. Dus ook wijndruiven. Het leidde tot de uitvinding van de Italian Grape Ale. Is het een bier? Is het een wijn? Het is een hybride – je weet niet waar de een overgaat in de ander. Biermaker Ca’ del Brado uit de buurt van Bologna beheerst die kunst als geen ander. De Baccabianca is een droom van een IGA.

 

 

Kveik – Kees Kveik IPA

Al generaties lang maken brouwers op de boerderijen van de regio’s Voss en Hornindal in Noorwegen in alle afzondering hun bier op traditionele wijze. Met een geheel eigen, zeer lokale gist die ze ‘kveik’ noemen, en als een soort onderdeel van de veestapel bij het leven op de boerderij hoort. Dan hijst een aantal Noorse bierliefhebbers deze herontdekte biercultuur op het internationale podium en maken brouwers over de hele wereld er kennis mee. Ook in Nederland: hier hebben we een IPA van Brouwerij Kees uit Zeeland te pakken waar we vooral een sinaasappel-achtig aroma in ontwaren.

 

 

Ondergistend bier – Bierverbond Sterk

Tja, bepaald nieuw kunnen we ondergistend bier natuurlijk niet noemen. Al het pils uit een rood, groen of – zo de wekelijkse aanbiedingenfolder ons dat dicteert – anders gekleurd kratje is immers ondergistend. Wat wel nieuw is, is het reveil dat deze bieren ten deel valt. Niet langer gaat de aandacht van de hedendaagse bierliefhebber louter en alleen uit naar bovengistende bieren (bieren met relatief veel gistaroma’s; weizen en tripel zijn voorbeelden) want bieren met een kalmer gistprofiel worden steeds vaker op waarde geschat. Het drinkt namelijk wel zo lekker door. Bierverbond uit Amsterdam maakt zelfs een vrij radicale keuze: er worden alleen maar ondergistende bieren gemaakt. Zoals deze Sterk: een Dortmunder bier, dat vroeger in Limburg zeer gangbaar was maar nu een bedreigde biersoort is. Blond, iets zoetig, fruitig, stevig, vervullend bier.

 

Pastry stout – Omnipollo Noa Pecan Mudcake

Een geuzennaam is het, niet minder. Want waar de term – die ik hier maar even vrij vertaal als ‘gebakjesbier’ – vooral wat laatdunkend was bedoeld, gebruiken brouwers de kwalificatie juist om het karakter van dit soort vloeibare, mierzoete toetjes mee te onderstrepen. Enter de meester van pastry stouts: Omnipollo uit Zweden. Op bierfestivals nemen ze steevast een ijsmachine mee voor een bijzondere toef op het bier, en de rijen zijn er altijd lang. In de winkel treffen we de Noa Pecan Mudcake. Met de smaak van chocoladetaart. Abject? Of juist smullen? U mag het zelf weten – over smaak valt niet te twisten.

 

 

Botanicals – Lowlander Grapefruit pale ale

De kracht van plantjes en kruidjes komt al jaren goed door op het terrein van de hippe drankjes. Bij biermaker Lowlander maken ze er zelfs hun core business van; het arsenaal aan plantaardige smaakmakers in schier onuitputtelijk en dus is het assortiment bieren met een exotische twist inmiddels indrukwekkend. Inspiratiebron is en blijft het het historisch gebruik van alles wat we van heinde en verre haalden om onze dagelijkse kost mee op te vrolijken. In deze pale ale komt er naast grapefruit en bloedsinaasappel ook sumak aan te pas, een kruid dat we vooral kennen uit de keukens van het Midden-Oosten, en volgens Lowlander ook “native to the New Amsterdam area” was. Het zorgt voor nog meer citruskick in het bier. Prettige bijkomstigheid: deze smaakvolle pale ale tikt nog geen 4% aan alcohol aan.

Reacties zijn gesloten.